ၿမိဳ႕ ျပလူေနမႈစနစ္ဟာ သိပ္ကိုရႈပ္ေထြးလွတာနဲ႔အမွ် လူသားခ်င္းေတြ႕ဆံုတဲ့ေနရာမွာ အခ်င္းခ်င္း ျပင္ပ႐ုပ္လကၡဏာ သြင္ျပင္ေတြဟာလည္း အေရးတႀကီးဂ႐ုစိုက္ ျပဳျပင္စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုရင္
ျငင္း မရပါဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စတင္ဆံုေတြ႕ ၾကၿပီဆိုရင္ ဘာစကားမွ စမေျပာၾကခင္ ႐ုပ္ရည္ဘယ္ေလာက္ ေခ်ာသလဲဆိုတာထက္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈ ဘယ္ ေလာက္ရွိသလဲလို႔ အကဲခတ္စူးစမ္းၾက စၿမဲပါပဲ။
မိန္းကေလးငယ္ေတြ အၾကားမွာ ေျပာေလ့ေျပာ ထရွိတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ရွိတယ္။ ေယာက်ာ္းတစ္ ေယာက္ရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္ အတန္းကို အၾကမ္းဖ်င္းခန္႔ မွန္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ ေျခသည္း လက္သည္းေတြကို ၾကည့္လိုက္တဲ့။ ေၾကးေညႇာ္ကင္းစင္ၿပီး တိတိရိရိညႇပ္ ထားတဲ့လက္သည္း၊ ေျခသည္းပိုင္ရွင္ အမ်ိဳးသားေတြကို တခုတ္တရ အမွတ္ ေပးခ်င္ၾကတဲ့ မိန္းမသားေတြရဲ႕ဗီဇကို အစဆြဲထုတ္ၿပီးေတြးလိုက္ေတာ့ လက္ သည္းေျခသည္းေတြရဲ႕ အေရးပါမႈဟာ ပိုမိုအေလးထားစရာ ျဖစ္ေနပါေတာ့ တယ္။
ဟုတ္တယ္။ အေရး ပါတယ္။ လွပသပ္ရပ္၊ သန္႔ရွင္းမႈအတြက္ အေရးပါတယ္။ အဲဒါကလူအမ်ားၾကားမွာ ကိုယ့္ကိုတျခား သူေတြ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံေျပာဆို မႈကိုရရွိဖို႔ အေရးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျငင္း ခ်က္ ထုတ္စရာတစ္ခု ေပၚလာတာက လက္သည္းေျခသည္း သပ္ရပ္၊ သန္႔ရွင္း ၿပီး တျခားကိုယ္အမူအယာ၊ ႏႈတ္အမူ အယာေတြက ႐ိုင္းျပေနခဲ့ရင္ေရာ ေလး စားခံရပါ့မလားလို႔။ ဟုတ္တာေပါ့ေလ၊ လူဆိုတာမ်ိဳးက ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ရွင္ သန္ရတာကိုး။ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အသိ အမွတ္ျပဳျခင္းခံရဖို႔ လူတိုင္းမွာ ဆႏၵ ရွိၾကတာပဲေလ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးပဲ ရွင္သန္ေနထိုင္ တတ္ျခင္းဟာ လူ႔တန္ဖိုးပါပဲ။ ပတ္ ဝန္းက်င္ဆီမွာ အမွတ္ေလ်ာ့ မေနခ်င္ၾက တာကိုက လူ႔သဘာဝ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အေရးပါတဲ့ လက္သည္းေလးေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ ဘူး။ ရွင္းသန္႔လွပတဲ့ လက္သည္းေတြကို မိတ္ေဆြရဲ႕ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ခ်ျပၾကရ ေအာင္။ အဲဒါက မိတ္ေဆြအတြက္ မိမိကိုယ္ မိမိယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈရွိျခင္းကို တည္ေဆာက္ေပးလိမ့္မယ္။
လက္သည္းေတြမညီမညာျဖစ္ၿပီး ေၾကးေတြနဲ႔ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ကာယကံရွင္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆုတ္ ျပည္တည္တဲ့ေရာဂါ၊ အသည္းေျခာက္တဲ့ ေရာဂါ၊ ႏွလံုးအေျမႇးေရာင္တဲ့ေရာဂါ၊ သံ ဓာတ္စုပ္ယူမႈ အားနည္းၿပီး သံဓာတ္ခ်ိဳ႕ တဲ့ တဲ့ေရာဂါ၊ လက္ဖ်ားေျခဖ်ား ေသြး ေလွ်ာက္နည္းတဲ့ေရာဂါ၊ သိုင္းရြိဳက္ ေဟာ္မုန္းအထြက္လြန္ကဲတဲ့ေရာဂါ၊ ေက်ာက္ကပ္အလုပ္မလုပ္ေတာ့တဲ့ေရာဂါ စတဲ့ ကိုယ္တြင္းေရာဂါေတြေၾကာင့္ က်ိဳးေၾကပဲ့ရြဲ႕ကြဲအက္ ဝါဖန္႔ ညိဳပုပ္ေန တဲ့လက္သည္းေတြ ျဖစ္လာနိုင္တယ္ဆို တာကို သိထားသင့္ပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္သည္းမိႈစြဲတဲ့အတြက္
ေၾကာင့္လည္း လက္သည္းပ်က္စီး တတ္ပါတယ္။
လက္သည္းဟာ သံုးလအတြင္း တစ္စင္ တီမီတာႏႈန္း ရွည္ႏိုင္ၿပီးေတာ့ ေျခသည္း ရွည္ထြက္ႏႈန္းဟာ အဲဒါထက္ သံုးလေႏွး တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပ်က္ စီးေနတဲ့လက္သည္း၊ ေျခသည္းကို အ ေကာင္း ပကတိျဖစ္လာေအာင္ အခ်ိန္ယူ ရေတာ့မွာပါ။ ေျခသည္းလက္သည္းက ပ်က္စီးစျပဳၿပီဆိုတာနဲ႔ စတင္ဂ႐ုစိုက္ သင့္ေနပါၿပီ။ မခက္ခဲပါဘူး။ အိမ္မွာ ေနရင္း အလြယ္တကူဂ႐ုစိုက္လို႔ရပါ တယ္။
လြယ္လြယ္ေလးပါ။ ေရေႏြးေႏြးေလးထဲမွာ ဆားထည့္(ဆားခါးဆိုရင္အေကာင္းဆံုးပါပဲ) ၿပီး ၁၀ မိနစ္ေလာက္ စိမ္ ထားရပါမယ္။ ၿပီးတဲ့အခါက်မွ လက္ သည္းညႇပ္ထက္ထက္ကေလးနဲ႔ ဂရု တစိုက္ညႇပ္ရပါမယ္။ ခပ္တံုးတံုးလက္ သည္းညႇပ္ေတြဟာ လက္သည္းထိပ္ေတြ ကို ဖြာထြက္၊ ကြဲအက္ေစတတ္တယ္။ လိုအပ္တယ္ဆိုရင္ အသားမာေတြကို လည္း ရွင္းလင္းေနေအာင္ ညႇပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဖာ့အၾကမ္းတံုးနဲ႔ ပြတ္တိုက္ ပစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့လက္သည္းထိပ္ေတြကို သံပုရာသီး (မရွိရင္ ေရွာက္သီး၊ သံပယိုသီးလည္း ရပါတယ္)နဲ႔ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ပြတ္တိုက္ေပးရပါမယ္။ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေရေႏြးေႏြးေလးနဲ႔ ျပန္ေဆးေပးလိုက္ ႐ံုပါပဲ။
အဲဒီလိုေလး တစ္ပတ္တစ္ခါ လုပ္ေပး မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိတ္ေဆြရဲ႕ ပ်က္စီး ေနတဲ့ ေျခသည္းလက္သည္းေတြ တျဖည္း ျဖည္း ျပန္ေကာင္းလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပ်က္စီးမေနဘူးဆိုရင္လည္း ၾကည္ စင္ေတာက္ပေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ လုပ္သြားသင့္တဲ့နည္းပါပဲ။ က်န္းမာ ၾကည္လင္သန္႔စင္လွပတဲ့ လက္သည္း ေျခသည္းေတြနဲ႔ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ ယံုယံု ၾကည္ၾကည္ ရွင္သန္ေနထိုင္ၾကရတာ ပို မေကာင္းေပဘူးလား မိတ္ေဆြ။ ။
No comments:
Post a Comment